2020
Ten dół okazał się górą,
postawił mnie przed szkłem.
Moja dawka
Cienka igła,
moje ramię,
czyjaś ręka,
płyn, który daje
dawkę wolności,
otwiera na zamknięty świat.
Widzę kobietę stojącą nad trumną
Widzę kobietę stojącą nad trumną.
Widzę kobietę opartą o ramiona dwóch mężczyzn.
Widzę kobietę stojącą nad trumną,
płacze, nie ociera łez.
Widzę łzy spływające po trumnie,
krople spadające na ziemię.
Widzę ziemię, która moknie od łez,
rozpuszcza je i znów wysycha.
Widzę kobietę obejmującą trumnę,
trzyma czerwonymi dłońmi jej brzeg.
Widzę kobietę stojącą nad trumną,
krzyczy
nie róbcie tego.
Widzę kobietę stojącą nad trumną,
patrzy, jak do ziemi zostaje złożone
Ciało.
Widzę trumnę.
Mokrą od łez.
Sprostowanie
Niecierpliwa, bo żąda wyłączności.
Niełaskawa, bo pamięta każdy gest.
Zazdrosna, bo wszędzie widzi podstęp.
Szuka poklasku, bo oczekuje wdzięczności.
Unosi się pychą, bo myśli tylko o sobie.
Dopuszcza się bezwstydu, bo nie zważa na nic.
Szuka swego i jest egoistką.
Unosi się gniewem i głośno krzyczy.
Pamięta złe i nie przebacza.
Jest uwikłana w niesprawiedliwość.
Współweseli się z kłamstwem.
Nie wszystko zniesie, jest na pozór silna.
Nie wierzy niczemu, nie wierzy w prawdę.
Nadzieję pokłada tylko w sobie.
Nie zdoła przetrzymać krótkiej próby czasu.
Ustaje.
Nie będzie takie
Nigdy
nie będzie takie jak chcesz,
nie będzie wymarzonym snem,
nie będzie sprawiedliwe,
nie będzie pewne,
nie będzie dobre,
nie będzie szczęśliwe,
nie będzie miłosierne
jednocześnie.
Nigdy
nie będzie skazane na wieczną śmierć,
nie będzie okrutne,
nie będzie trudne,
nie będzie za długie,
nie będzie tylko brać,
nie będzie tylko dawać
jednocześnie.
Ale zawsze będzie
i będzie jedyną szansą, by być,
by zostawić po sobie całkiem nowy, nieznany dotąd ślad.