Na żywo, jak sami muzycy mówią, i ci, którzy mieli okazję usłyszeć ich razem, widać wręcz telepatyczne porozumienie. „Niepowtarzalne momenty zbiorowej inspiracji” – podsumował jeden z występów recenzent The Sunday Times.
Początki współpracy Brötza ze Stevem Noblem sięgają 2010 r. Niemiecki saksofonista zjednoczył wówczas szeregi z perkusistą Noblem oraz kontrabasistą Johnem Edwardsem. Efektem ich współpracy, która rozpoczęła się wraz z elektryzującymi występami w londyńskim Cafe OTO był album …The Worse The Better (2010). Drogi Brötzmanna i Jasona Adasiewicza, czołowego wibrafonisty chicagowskiej sceny muzycznej, przecięły się rok później. Występ na nowojorskim Vision Festival 2011 zaowocował wspólną trasą obu twórców.
Peter Brötzmann
Jest uważany za jednego z najważniejszych przedstawicieli free jazzu i muzyki improwizowanej. Jego styl cechuje ostry, nieokrzesany ton, oraz liryczność. Energiczny sposób grania improwizacji przez Brötzmanna został nazwany brötzen, co się przysłużyło do nadania mu przydomku ‘najgłośniejszego saksofonisty świata’. Gra również na klarnecie i na węgierskim instrumencie dętym tárogató. Barwa tonu Brötzmanna jest bardzo bezpośrednia, a jego solówki często osiągają dużą intensywność. Nie opuszcza on jednak tradycyjnych struktur jazzowych; motywy odgrywają ważną rolę w jego muzyce, a improwizacje są często oparte na melodii. Te cechy są bliskie stylowi gry Alberta Aylera, którego można uznać za największe źródło inspiracji Brötzmanna. Współpracował m.in. z Anthonym Braxtonem, Donem Cherrym, Cecilem Taylorem, Billem Laswellem i Mikołajem Trzaską. Jego nagrany w 1968 roku album Machine Gun jest uznawany za jeden z najważniejszych w historii free jazzu.
Jason Adasiewcz
Czołowy wibrafonista chicagowskiej sceny muzycznej, w ankiecie krytyków miesięcznika Down Beat uznany wielokrotnie za wschodzącą gwiazdę, w kategorii swojego instrumentu. Współpracuje z blisko dwudziestoma różnymi zespołami z Chicago, m.in. Rob Mazurek’s Exploding Star Orchestra, Nicole Mitchell Quartet, Guillermo Gregorio Trio, zespołami Kena Vandermarka i Mike’a Reeda. Wydał dwa autorskie albumy kwartetu Rolldown. Grupa rozwija pomysły muzyczne z lat 60-tych, takich artystów jak Andrew Hill oraz Eric Dolphy. Poza Loose Assembly, Adasiewicz i Reed współpracują przy minimalistycznym trio wibrafonowym grającym free bop Sun Rooms. Adasiewicz gra również z kornecistą Joshem Bermanem w Josh Berman’s and His Gang, oraz w duecie i trio z Peterem Brötzmannem. Znakomity instrumentalista i improwizator.
Steve Noble
Uczeń nigeryjskiego mistrza perkusji, Elkana Ogunde. W latach 80. Występował w zespole Rip Rig and Panic wraz z Neneh Cherry. Noble przejechał wówczas Europę wzdłuż i wszerz, nabierając coraz większej scenicznej wprawy. Od tego czasu Noble miał okazję współpracować z takimi twórcami, jak Derek Bailey, Lol Coxhill, Ikue Mori czy Tristan Honsinger. Komponuje także muzykę filmową oraz prowadzi własną oficynę wydawniczą, Ping Pong Productions.
źródło: Alchemia / Wikipedia
