Czy radni osiedlowi zdołają przekazać swoje doświadczenie następnym pokoleniom? Jak zainteresować młodzież problemami społecznymi i nauczyć ich te problemy skutecznie rozwiązywać? Jak radzić sobie z wyzwaniami czasów współczesnych, choćby takimi jak społeczna samoizolacja? Z tymi pytaniami próbujemy się zmierzyć w pierwszym we Wrocławiu projekcie napisanym przez samych radnych osiedlowych o nazwie Widzę – Zmianiam. Młodzieżowi animatorzy inicjatyw społecznych.
Program opiera się na doświadczeniu dolnośląskich instytucji kultury i wnioskach płynących z diagnozy stanu edukacji kulturowej w Polsce prowadzonej przez Narodowe Centrum Kultury, a także obserwacji obszarów wykorzystania kapitału społecznego i miejsc deficytu tego kapitału dokonywanej z poziomu wrocławskich jednostek pomocniczych – rad osiedli. W zdefiniowaną dwubiegunowość relacji szkoła – instytucja kultury, istnieje potrzeba włączenia trzeciego czynnika – społeczności lokalnej reprezentowanej przez wrocławskie rady osiedli. Program to szkoła młodzieżowych liderów inicjatyw społecznych, obserwatorów zanurzonych w kulturze, uwrażliwionych na problemy najbliższego otoczenia.
Przedmiotem działania stają się zatem społeczności lokalne, przestrzenie osiedlowe, z których życiem społecznym młodzież szkolna jest lepiej lub gorzej zintegrowana. To próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego na osiedlach, na których funkcjonuje wiele placówek oświatowych, poziom społecznego zaangażowania jest relatywnie niewielki względem potencjału. Oczekujemy, że w ramy współpracy instytucjonalnej (szkoła, dom kultury, rada osiedla, organizacje pozarządowe) uda się wpisać spontaniczność i bezkompromisowość młodego pokolenia, że pojawią się nowe idee służące rozwiązywaniu konkretnych problemów społecznych, a młodzież włączy się w procesy tych zmian.
