(nowe)
nie ma cię, szczury cię zjadły
wydłubuje krew z nosa, strupy
trupy tańczą na niebie w błękicie
chmury, nie ma cię są szczury
jest nowe życie
(pomyśl o mnie)
pomyśl o mnie
między słowami i nogami
między nocą i dniem
gdzie coś się kończy
i nic już nie zaczyna
pomyśl o mnie
między spóźnioną miesiączką
późną godziną
trawiącym bólem
gorzkimi słowami i mocną wódką
pomyśl o mnie
między rozmową
szybkim seksem
między ustami i udami
muzyką i wierszem
pomyśl o mnie
jak o bilecie w jedną stronę
jak o cudownym dożywociu
o szczęśliwym nawróceniu
ciężkiej pokucie
między innymi
„Wolny- Panie Wolny”
Czemu Pan milczy Panie Wolny, podobno jest Pan wolny?
Ja rozpruwam brzuch, koszulę na nim upiętą.
Widzę barwy jesieni, skąpane w winie,
którego smak nie przypomina mi niczego bliskiego.
Zadzwonię, choć znów nikt nie odbierze.
Z Witkacym Pan do rana przy wódce rozprawiał,
o piersiach tej blondyny, pierwszych miłościach,
o drodze na Niepołomice.
Odsypiamy, a budzą nas natrętne telefony,
od komornika, windykacji czy w sprawie pracy.
Nie układamy tego sobie w głowie,
nie mamy tego w planach.
Czemu Pan milczysz Panie Wolny?
Jesteś Pan wolny.
no proszę pani
Nic z tego co zaplanowane
nie stało się ciałem
w słowie zrodziło się
słowem żyło w słowie zamarło
bez ruchu i najmniejszego sensu
nie wydając żadnego ostatniego
czy przedostatniego tchnienia
nie unosząc się w bólu
nie rzucając się w spazmie
przedśmiertnych konwulsjach
na białej kartce papieru
skończyło się czerwoną kropką
nie mówię nic
nie mówię już nic ona układa się sama
w wierszu jak na świeżej pościeli
troszkę zmiętym prześcieradle
w pudełku zapałek i liście do wysłania
w czasie kiedy już nikt listów nie wysyła
bojąc się że stary kręt znów zgubi
gdzieś między odcinkami rent i rachunków
za prąd miłość i coś tam jeszcze
nie mówię nic bo czasu czasem brakuje
na słodko gorzką czkawkę mentalną
co oczyści świat
i będziemy żyli długo i szczęśliwie
w miłej atmosferze ciszy