Jerzy Kaśków – Pięć wierszy (vol.3)

Wojna

Nad moją głową tańczą ćmy.
W mojej głowie król mieczy przechadza się dostojnie.
Na wojnę z radością pójdą ci, którzy w czasie
pokoju szukali wytchnienia.
Spróbują wymazać swój brud.
Nie zrobią rachunku sumienia.
Na wojnie się nie umiera,
życie umarło przed wojną.

---

Followersi

Celebrujemy 100K

                                          200K

                                                                   500K

milion
ludzi pogrążonych w wojnie przez pociąg do złudzeń.

Tam, gdzie zbiera się tłum, powstaje to, co demoniczne.
Zadziwiające, że w przeszłości wszelkie wojny miały
identyczną wykładnię.

Śpijcie dobrze.

---

Spoglądam

na siebie jeszcze czasem w lustrze.
Już całkiem obojętnie.
Nie wiem jak do tego doszło.
Straciłem zainteresowanie sobą.
Stałem się nieposłuszny.
Gdzieś tu musi być także piękno.
Zakazane przez życie.

---

Twórczość

Łatwo jest porzucić swoje nienarodzone dziecko.
Łatwo je zabić.
Wystarczy sobie wyobrazić, że nikt go
nie pokocha, im bardziej będzie wolne.
Nikt nie spojrzy mu w oczy,
nie weźmie na spacer,
nad rzekę.

Nienarodzone umiera z kretesem –
bez czarnych protestów na ulicach.

---

Na tej ziemi

człowieka czeka jedynie samotność.
Święta.
Walczyłem o ciebie,
synku
wylazłeś z wrzaskiem z jej cipy.
Miejmy to już za sobą.
Powiesiła się.
Ratowałem cię z całych sił,
ale tęsknota samotności za tobą
jest zbyt wielka. Ona cię kocha
najpełniej, nigdy cię nie opuści.
Ja – najlepszy z nikczemników –
mogę tylko przyjść na twój ślub.

Drukuj